[NC] Inside Me Ch.13
บนเตียงหนานุ่มในค่ำคืนที่เต็มไปด้วยแสงดาว
ร่างทั้งสองกำลังมอบสัมผัสอันชวนลุ่มหลงให้แก่กันและกัน
สัมผัสนุ่มนวลและละมุนจนยากที่จะปฏิเสธมัน
ราวกับขนมหวานที่ชวนให้ลิ้มลองไม่มีเบื่อ ริมฝีปากหนาค่อยๆผละจูบออก
ก่อนที่มือหนาจะค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของร่างบางออกอย่างแผ่วเบา
เผยให้เห็นถึงผิวขาวนวลที่เขาเคยสัมผัสมาก่อน
ผิวที่ขาวเนียนราวกับน้ำนมชวนดึงดูดให้ยิ่งอยากสัมผัส
ประกอบกับดวงตาคู่สวยที่มีแผงขนตาเรียงราวกับแมวน้อยนั่น
มันช่างดูยั่วยวนจะอยากจะกลืนกินไปทั้งตัว
มุมปากหนายกยิ้มก่อนจะก้มลงไปแสดงความเป็นเจ้าของทั่วผิวขาวนวลนั่น
เสียงครางอืออึงออกมาจากริมฝีปากบางบ่งบอกความเสียวซ่านยามลิ้นหนากำลังหยอกล้อกับเม็ดสีชมพูทั้งสองข้าง
เสื้อผ้าที่เหลือของทั้งสองถูกถอดออกจนหมด
มือหนาลูบไปตามเอวคอดนั่นจนมาถึงช่วงล่าง แกนกายบางถูกสัมผัสจนร่างบางเริ่มบิดเร้า
“อ..อือ..นาย..”
“ครองชื่อฉันสิ”
“อ..อือ..”
“ฉันบอกให้ครางชื่อฉันไง”
“ซ..เซฮุนอ่า..อ๊ะ..” เสียงครางดังลั่นเมื่อแกนกายสีหวานถูกครบครอง
มือเรียวขยับปทึงเส้นผมสีดำขลับของร่างสูงอย่างแรงเพื่ระบายความเสียวซ่านนี้
จนกระทั่งร่างบางทั้งร่างกระตุกน้ำสีขาวขุ่นออกมาเต็มไปหมด
ดวงตาสวยปรือมองอีกฝ่ายที่ยกมือขึ้นมาเช็ดคราบสีขาวที่ยังติดอยู่ที่มุมปาก
แก้มนวลขึ้นสีแดงระเรื่อจนเห็นได้ชัด
“นี่นาย ก..กลืนมันลงไปเหรอ?!?!”
“อืม”
“แต่ว่ามัน..”
“หวาน..”
“...”
“หวานเหมือนตัวนาย..” เซฮูนขยับใบหน้าเข้าไปใกล้อีกฝ่าย
ก่อนจะมอบจุบรสหวานให้ร่างบางอีกครั้งแต่กลับถูกมือบางยกขึ้นมาปิดริมฝีปากหนาเอาไว้เสียก่อน
คิ้วเข้มเลิกขึ้นเล้กน้อยก่อนจะหลุดยิ้มกับคำถาม
“นายทำแบบนี้ทำไม..”
“...”
“นายยต้องการอะไรกันโอเซฮุน”
“ปิศาจน้อย..”
“...”
“ฉันทำขนาดนี้ยังไม่รู้อีกเหรอ..” เสียงแหบพร่าดังข้างใบหูก่อนที่ลำคอขาวจะถูกเติมเต็มไปด้วยรอยรักสีแดง
ก่อนที่ช่องทางสีหวานจะถูกบางอย่างเข้ามาจนน้ำตาค่อยๆไหลออกมา
“จ..เจ็บ..”
“สงสัยนาน ช่องของนายแน่นมากเลย..”
“อ..อื้อ..เจ็บ..”
“ทนหน่อยนะ”
“ซ..เซฮุน..”
“อืม..”
“อ..อ๊า..อึก..” ริมฝีปากบางเผยอออกพร้อมกับเสียงครางงหวานหู
มือบางจิกไปที่แผ่นหลังของร่างสูงจนเป็นรอยแดง ร่างทั้งสองขยับไปตามจังหวะ
จากเจ็บปวดเริ่มเปลี่ยนเป็นความต้องการที่มากขึ้น
แต่กลับเต็มไปด้วยความอ่อนโยนและหอมหวานไปพร้อมกัน
ราวกับกำลังจะโบยบินขึ้นไปบนสวรรค์..
เวลาอันแสนงดงามนี่ดำเนินไปจนใกล้จะถึงจุดหมายอยู่รอมร่อ
ก่อนที่แขนแกร่งจะรั้งอีกฝ่ายขึ้นมานั่งบนตักทั้งที่ส่วนนั้นยังเชื่อมติดกันอยู่
ร่างบางชะงักไปส่วนนั้นมันเข้าไปได้ลึกมากกว่าเดิม
ดวงตาสวยปรือขึ้นมองบหน้าคมที่กำลังส่งยิ้มให้เขามาอย่างกวนๆ
“ยิ้มอะไร ฉันเจ็บนะ!!”
“ฉันเหนื่อยแล้ว ทำให้บ้างสิ”
“ว่าไงนะ”
“ออนให้ฉันหน่อยสิ”
“ฉ..ฉัน...”
“...”
“ฉัน..ทำไม่เป็น..”
“นึกว่าจะเก่งซะอีก”
“ใครจะไปเหมือนนายล่ะ!!”
“แปลว่าฉันเก่งถูกไหม..”
“โอเซฮุน!! อื้อ!!”
ร่างบางหลุดครางออกมมาเสียงดังเมื่อคนที่อยู่ข้างล่างกระแทกขึ้นมาจนรู้สึกเสียวไปหมด
เซฮุนยกยิ้มก่อนจะจับเอวบางงงและขยับให้มันขึ้นตามจังหวะ
จากแรกๆที่เขาคุมเกมก็กลายเป็นคนด้านบนที่เริ่มขยับตัวตามอารมณ์ความต้องการที่อยู่ภายใน
ก่อนที่ทั้งสองจะเดินทางไปปลายทาง ร่างบางทั้งร่าก็เทมาพิงกับร่างสูงข้างร่างทันที
มือหนายกขึ้นลูบเส้นผมคนที่ผล็อยหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย
“ฝันดีนะปิศาจน้อยของฉัน”
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น