[NC] #องค์ชายซานเซนท์ - Chapter 16 (SanMute)

"ถ้าผมบอกว่าอยากกินพี่.. พี่จะให้ไหมครับ.."

เสียงทุ้มเอ่ยแผ่วเบาข้างหู พลันทำให้หัวใจของร่างบางเต้นไม่เป็นจังหวะ แก้มนวลขึ้นสีแดงระเรื่อจนคนที่เห็นเกือบจะกลั้นใจไม่ให้ไปฟัดแก้มนุ่ม ๆ นั้นไม่ได้

"ว่ายังไงล่ะครับ.."

"ค..คือ.."

"นะครับ.."

"..."

"แต่ถ้าพี่ไม่พร้อมก็ไม่เป็น.."

คำพูดถูกกลืนกลับไปเมื่อริมฝีปากหนาถูกปิดลงโดยฝีมือของอีกคนด้วยอวัยวะเดียวกัน ร่างสูงนึกแปลกใจไปเล็กน้อย ก่อนจะบดจูบกลับริมฝีปากบางนั้นในทันที ลิ้นทั้งสองตวัดเกี่ยวกันไปมาจนเกิดเสียงดัง มือหนาลูบไล้ไปตามแผ่นหลังบางมาถึงสะโพกมนของอีกฝ่าย ก่อนจะค่อย ๆ ขยับมายังเตียงนุ่ม ทั้งสองจึงไปผละจูบจากกัน

"พี่มิวท์ครับ..พี่รู้ใช่ไหม.."

"รู้อะไรเหรอ..??"

"ถ้าพี่บอกให้ผมทำ.. ผมจะหยุดไม่ได้แล้วนะ.."

"แล้ว..ถ้าบอกให้หยุดล่ะ"

"ผมก็หยุดไม่ได้อยู่ดีแหละครับ.."

"นี่.. อื้ม!!"

ริมฝีปากบางถูกปิดทับอีกครั้ง พร้อมกับมือหนาที่สอดข้าไปใต้เสื้อเชิ้ตตัวบางของอีกฝ่ายก่อนที่เสื้อผ้าทั้งหมดจะถูกถอดออกไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว สัมผัสร้อนวูบวาบไปทั่วร่างกาย จนมาหยุดที่ยอดอกสีหวาน นิ้วยาวบดมันจนคนใต้ร่างหลุกครางในลำคอ ก่อนที่ร่างสูงจะผละจูบมาสัมผัสยอดอกสีหวานนั้นเสียเอง

"อ..อื้อ.."

"ไม่ต้องเก็บเสียงหรอกครับ.."

"ต..แต่.."

"ห้องพักที่นี่เก็บเสียงครับ ไม่ต้องกังวลนะ"

"อ..อื้อ..อ๊า!!"

เสียงหวานครางลั่นเมื่ออะไรบางอย่างกำลังกอบกุมแท่งเนื้อกลางลำตัวของตนไว้ พร้อมขยับมันอย่างช้า ๆ  โดยที่ลิ้นหนายังไม่ละจากยอดอกสีหวาน

"ซ..ซาน..มัน..อึก.."

"อืม.."

"อือ..ซาน..มัน..อึดอัด.."

"อึดอัดเหรอครับ?"

"อ..อื้อ.. อ๊ะ! ซานไม่เอาสิ อื้อ!!"

มิวท์เบิกตากว้างเมื่ออีกฝายส่งยิ้มให้ก่อนจะก้มลงไป ลิ้มหนาสัมผัสแก่นกายสีอ่อนของร่างบางก่อนจะส่งมันไปครอบครองในปาก เรียกเสียงครางหวานเมื่อถูกปรนเปรอให้ มือบางยกขึ้นขยุ้มเส้นผมของอีกฝ่ายอย่างเผลอตัว เพื่อระบายความเสียวซ่านที่ได้รับ

"ซ..ซาน มัน..อื้อ..อ๊า.."

"ป..ปล่อยนะซาน ..อ๊า..มันใกล้ อึก.."

"ซาน..อื้อ.. ฉันบอกให้..อร๊า!!"

เสียงครางหวานดังสลับกับเสียงเอ่ยห้ามอีกฝ่ายไม่หยุด แต่ไม่มีทีท่าว่าร่างสูงจะหยุดการกระทำต่ออีกฝ่าย จนกระทั่งร่างบางกระตุกเกร็ง พร้อมกับน้ำรักขาวขุ่นที่พุ่งออกเต็มปากหนา ก่อนที่ร่างสูงจะกลืนมันลงคอไปอย่างไม่รังเกียจ

"หวานจังครับ~"

"พูดอะไรเนี่ย แล้วก..กลืนลงไปทำไม"

"ไม่เห็นเป็นอะไรเลยครับ หวานจะตาย"

"บ..บ้า-///-"

"แต่พี่ต้องช่วยผมบ้างแล้วนะ"

"หืม??"

"พี่เสร็จแล้ว แต่ผมยังไม่เสร็จเลยนะครับ"

แก้มนวลขึ้นสีแดงระเรื่อเมื่อถูกมือหนาจับไปยังเป้ากางเกงของอีกฝ่ายที่ยื่นนูนออกมา ก่อนที่จะเบนสายตาหนีไปทางอื่นแต่ใบหน้าหวานกลับพยักหน้าตอบรับ มุมปากหนายกยิ้มก่อนจะเริ่มลิ้มรสของริมฝีปากบางนั่นอีกครั้ง สัมผัสดูดดื่มค่อย ๆ เพิ่มความร้อนภายในกายทั้งสองอีกครั้งก่อนที่ดวงตาสวยจะเบิกกว้างเมื่อถูกบางอย่างรุกล้ำเข้ามาทางช่องทางหลัง

"อ..อือ..ซาน"

"ผมจะขยายทางให้ก่อนนะครับ"

"ม..มัน..อื้อ..อ๊ะ! ตรงนั้น.."

"อ่า.. ตรงนี้สินะครับ"

"อิ๊..อ..อย่าแกล้งสิ..มัน..อ๊า.."

ซานมองท่าทางของคนใต้ร่างที่บิดเร้าด้ยความเซียซานเมื่อนิ้วยาวของเข้าไปโดนจุดอ่อนไของอีกฝ่ายเข้า ซึ่งเขาก็เลือกที่จะจิ้มที่จุกนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนคนใต้ร่างครางไม่เป็นภาษา ช่างเป็นท่าทางที่ดูน่ารักเหลือเกินในสายตาของเขา จนเป็นเขาเองที่อดใจไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว

"อ..อือ.. อ๊า!! ซาน เจ็บ..ฮึก"

"ผมขอโทษนะครับ ไม่ร้องนะ"

นิ้วยาวเกลี่ยเปลือกตาสวยที่คลอด้วยน้ำตาเมื่อเขาห้ามใจไม่ไหวเผลอเอาแท่งเนื้อร้อนของตัวเองเข้าไปโดยที่อีกฝ่ายยังไม่ทันตั้งตัว  ทั้งสองอยู่กันแบบนั้นจนช่องทางหลังของอีกฝ่ายเริ่มปรับตัวได้ ซานจึงเริ่มขยับตัวช้า ๆ

"อ...อืม ซาน"

"พี่มิวท์.. อ่า.. ของพี่มัน..อืม..มันตอดผมไม่หยุดเลย"

"อื้อ..มัน..อ้ะ.."

"เรียกชื่อผม.."

"ซาน..อึก.."

"อ่า พี่มิวท์ ผมไม่ไหวแล้ว" 

พูดจบร่างสูงก็เพิ่มแรงใส่ร่างกายบางของอีกฝ่ายทันที เสียงครางหวานดังสลับกับเสียงน้ำรักจากกายบางไปมาทั่วห้อง  ร่างกายทั้งสองประสานกันเป็นหนึ่งเดียว สร้างความสุขสมแก่คนทั้งสอง จนเป็นคนใต้ร่างที่ยกแขนขึ้นไปกอดคออีกฝ่ายไว้แน่น

"ซาน..พี่ไม่ไหวแล้ว.. อือ"

"งั้นไปพร้อมกันนะครับ.."

ร่างสูงจูบข้างขมับบางแล้วเพิ่มแรงใส่กายบางอีกครั้ง ไม่นานทั้งสองร่างก้กระตุกเกร็ง สายน้ำสีขาวพุ่งเข้าสู่ช่องทางสีหวานพร้อมกับสายน้ำที่พุ่งจนเละหน้าท้องแกร่ง ร่างสูงโน้มตัวลงมาซบกับไหล่คนใต้ร่างที่กำลังเหนื่อยหอบไม่ต่างกัน

"พี่มิวท์ครับ.."

"หืม.."

"รักนะครับ"

"รักเหมือนกัน.."

"น่ารักจัง"

"บ้า-///- ลุกไปได้แล้ว ต้องเคลียห้องอีก"

"เดินไหวเหรอครับ"

"นี่!!"

"555 ล้อเล่นครับ มา ผมพาไปอาบน้ำนะ เดี๋ยวช่วยจัดห้อง" ร่างบางได้แต่พยักหน้าตอบเบา ๆ ก่อนที่จะถูกอีกฝ่ายอุ้มตัวเข้าห้องน้ำไป แต่ไม่นานเสียงหวานก็เล็ดรอดออกมาอีกครั้ง

"ซาน!! ไม่แกล้งสิ!! อ๊ะ!!"

ป.ล. ยังไม่จบตอนนะคะ อย่าลืมกลับไปอ่านต่อกันน้า^^